10 ερωτήσεις, 10 απαντήσεις και 1 άρνηση για το «Πρόγραμμα Κινητικότητα»

Ερώτηση πρώτη: με αφορά;  Νομίζεις κι εσύ ότι ανήκεις στις εξαιρέσεις; Μήπως να ξαναδιαβάσεις το Νόμο 4093, που προβλέπει για όλους μας (κεφάλαιο Ζ):

1.     Ότι όποιος υπάλληλος χάσει τη θέση του (μόνιμος ή ΙΔΑΧ, με προσωποπαγή ή οργανική) μπαίνει ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ σε «διαθεσιμότητα»: για ένα χρόνο εισπράττει το 75% του μισθού και είναι στη «διάθεση» της υπηρεσίας να τον στείλει όπου νομίζει. Αν αρνηθεί, απολύεται! Αν περάσει ένας χρόνος και δεν έχει μεταταγεί, πάλι απολύεται!

Πώς μπορεί κάποιος να χάσει την θέση του; Με όλους τους τρόπους που περιγράφει ο Ν. 4024: αλλαγή Οργανισμού, συγχωνεύσεις Υπηρεσιών, κατάργηση Υπηρεσιών ή νομικών προσώπων, αξιολόγηση δομών, ατομική αξιολόγηση ή οριζόντια κατάργηση οργανικών θέσεων διά νόμου όπως πέρσι με την εφεδρεία και φέτος με την κατάργηση θέσεων ΔΕ διοικητικού. Όλοι αυτοί οι τρόποι οδηγούν σε απολύσεις όλων ή όσων «περισσεύουν»…

2.    Θεσμοθετεί την υποχρεωτική μετάταξη ακόμη και από τον δημόσιο στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ακόμη και με μεταβολή της σχέσης εργασίας! Δηλαδή, άπαξ και βρεθείς ως πλεονάζων, ακόμη κι αν είσαι μόνιμος, το δημόσιο μπορεί να σου «προτείνει» να μεταταγείς σε θέση ΙΔΑΧ σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, ακόμη και σε θέση χαμηλότερου κλάδου. Σου δίνει βέβαια τη δυνατότητα να αρνηθείς, όμως αν αρνηθείς, απολύεσαι!

3.    Αλλάζει τις διατάξεις για τα πειθαρχικά, ώστε να τίθεσαι σε αργία (50% του μισθού) ΑΥΤΟΜΑΤΑ με την κλήση σε πειθαρχικό ή με την κλήση από τον Εισαγγελέα, ακόμη και για αδικήματα όπως «ανάρμοστη συμπεριφορά εντός και εκτός Υπηρεσίας».

 

Ερώτηση δεύτερη: η Γενική Γραμματεία Πολιτισμού δεν εξαιρέθηκε;   Εξαιρέθηκε από την άμεση απόλυση 400 ΙΔΑΧ ΔΕ Διοικητικών. Όλοι οι άλλοι τρόποι διαθεσιμότητας-απόλυσης μας περιλαμβάνουν όλους, χωρίς εξαιρέσεις. Αρκεί μια μικρή είδηση που πέρασε στα «ψιλά» για να καταλάβουμε: ΣΤΟΝ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ 2013 Η ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΙΝΕΙ ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΚΑΤΑ 34 εκ. ευρώ. Αυτό ισοδυναμεί με περίπου 1500 λιγότερους εργαζόμενους! Με το νέο Οργανισμό; Με τις συγχωνεύσεις των Εφορειών; Με την κατάργηση του ΤΔΠΕΑΕ; Με ό,τι διαλέξουν πρώτο, το θεσμικό πλαίσιο είναι έτοιμο. Θα τους αφήσουμε;

 

Ερώτηση τρίτη: αφού ο κος Μανιτάκης είπε ότι δεν θα απολυθεί κανείς…  Ε, καλά, και ο κος Παπακωνσταντίνου είχε πει ότι το 2012 θα βρούμε στις αγορές -ο καθένας δικαιούται να λέει τα ψέματα που τον αφήνουμε να λέει! Το Μνημόνιο 1 και 2, καθώς και η αιτιολογική έκθεση του Ν. 4093, μιλούν ξεκάθαρα για 2.000 απολύσεις το 2012, 25.000 απολύσεις το 2013: αυτά αποτελούν ήδη ΝΟΜΟΥΣ του κράτους. Ο Μανιτάκης αναφέρεται στο (δικής του επινόησης) «Πρόγραμμα Κινητικότητα», που ΔΕΝ είναι νόμος αλλά απλή εγκύκλιος, για να μας ρίξει στάχτη στα μάτια. Στα κριτήρια της διαθεσιμότητας σήμερα εμπίπτουν 4.000 υπάλληλοι (στοιχεία της ΑΔΕΔΥ): στην καλύτερη περίπτωση οι μισοί θα μεταταχθούν (προσωρινά, μέχρι να απολυθούν και αυτοί) και οι άλλοι μισοί θα απολυθούν ΤΩΡΑ –αν τους αφήσουμε! Κατά τα άλλα, δεν θα υπέγραφε ποτέ απολύσεις «ο καλός κος Μανιτάκης»…

 

Ερώτηση τέταρτη: πώς θα μας απολύσουν, αφού είμαστε τόσο λίγοι;   Πράγματι, είμαστε λίγοι, όχι μόνο στον πολιτισμό αλλά σε όλο το δημόσιο. Όμως το «λίγοι» ή «πολλοί» κρίνεται με βάση το τι δημόσιο θέλουμε. Αν θέλουμε ζωντανούς αρχαιολογικούς χώρους, ανοιχτά Μουσεία, παραγωγή επιστημονικής γνώσης, άνοιγμα στην τοπική κοινωνία για να προσφέρεται ο πολιτισμός σε όλους και όλες (αυτό θέλουμε εμείς), τότε είμαστε ελάχιστοι. Αν όμως η καθαριότητα και η φύλαξη των χώρων, αν οι ανασκαφές και τα ΕΣΠΑ, τα εκπαιδευτικά προγράμματα κι όλες οι αρμοδιότητές μας δοθούν σε ιδιώτες, κι εμείς καλούμαστε μόνο να βάζουμε μια σφραγίδα, τότε πράγματι είμαστε «πολλοί» (αυτό θέλει η Τρόικα, το μοντέλο της Βρετανίας, όπου δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα δημόσιο). Άλλωστε δεν τους νοιάζει ο αριθμός των υπαλλήλων μόνο, αλλά οι εργασιακές σχέσεις: να απολυθούν οι μόνιμοι και οι ΙΔΑΧ και να προσληφθούν κακοπληρωμένοι υπάλληλοι μέσω ΜΚΟ, με δελτίο παροχής υπηρεσιών, με δίμηνες συμβάσεις ή ως ενοικιαζόμενοι σε εργολάβους για να καλύπτουν τις ίδιες ανάγκες.

 

Ερώτηση πέμπτη: μα δεν χρειάζεται αναδιοργάνωση το δημόσιο;   Προφανώς και χρειάζεται, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ανάγκες της κοινωνίας που στενάζει από την κρίση. Όμως, πιστεύει κανείς ότι αυτό ετοιμάζονται να κάνουν; Την ίδια στιγμή που κλείνουν νοσοκομεία και σχολεία, δημιουργούν με νόμο 1 Γενική Γραμματεία και 2 Γενικές Διευθύνσεις με αρμοδιότητα «την εξυπηρέτηση του ιδιώτη επενδυτή» (!). Ήδη οι πληροφορίες λένε ότι η task force ελέγχει τις προτάσεις Οργανογραμμάτων των Υπουργείων και «κόβει» 50-60% των δομών. Δυο χρόνια Μνημόνια, δεν καταλάβαμε πού το πάνε;

 

Ερώτηση έκτη: δεν πρέπει να σταματήσουν τα «ρουσφέτια»;   Αμέ! Και περιμένουμε από το ίδιο πολιτικό σύστημα που αντιμετωπίζει το δημόσιο ως «τρόπαιο» όλα αυτά τα χρόνια, να λειτουργήσει αίφνης με διαφορετικό τρόπο; Περιμένουμε από ένα πολιτικό σύστημα που στέλνει λίστες για πρόσληψη ακόμη και στα σουπερ μάρκετ, τα JUMBO και τις βιομηχανίες, να λειτουργήσει υπέρ του δίκιου;

Ε λοιπόν, όχι, δεν θα σταματήσουν τα «ρουσφέτια», ίσα ίσα, τώρα αρχίζουν ξανά. Σπρώχνουν τους συναδέλφους που βγαίνουν στη «διαθεσιμότητα» να φιλήσουν κατουρημένες ποδιές για να βρουν την «καλή μετάταξη». Το ΥΔΜΗΔ αλλάζει συνέχεια τις εγκυκλίους για να απολύσει άλλους και να εξαιρέσει άλλους. Με το φόβο της απόλυσης και με τα πειθαρχικά, με την τοποθέτηση των προϊστάμενων από τον Υπουργό (μεταβατικά πάντα…), το δημόσιο που θέλουν να φτιάξουν θα μοιάζει με αυτό της Επταετίας: όσοι μείνουν, θα δουλεύουν βουβοί, δεν θα μπορούν να πουν όχι ακόμη και σε παράνομες εντολές, δεν θα σηκώσουν κεφάλι, και θα πληρώνονται ψίχουλα για να βλέπουν τον ιδιωτικό τομέα να θησαυρίζει εις βάρος του φορολογούμενου πολίτη που θα πεινάει.

 

Και μία άρνηση: ΕΓΩ δεν θα απολυθώ (γιατί είμαι ΠΕ, του διαγωνισμού, κολλητός, της ΕΣΔΔ, συμπληρώστε την αντίστοιχη περίπτωση…)   Καλή τύχη! Ξέρεις, ακόμη και στους φούρνους του Άουσβιτς, οι επιστάτες ήταν Εβραίοι που τους έβαζαν οι Ναζί να κάνουν τη «βρώμικη δουλειά», με αντάλλαγμα να ζήσουν λίγο περισσότερο από τους άλλους…

 

Ερώτηση έβδομη, όγδοη, ένατη, δέκατη: ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ;

Εδώ και πολλές μέρες οι Δήμοι, οι Περιφέρειες, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το Υπουργείο Υγείας, το Υπουργείο Ανάπτυξης, η ΓΓ Δημοσίων Έργων, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής, τα Πανεπιστήμια βρίσκονται σε απεργίες και καταλήψεις διάρκειας για να μη φύγουν τα στοιχεία, να μην  απολυθεί κανείς και να παρθούν πίσω τα μέτρα της ντροπής.

ΑΥΤΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΑΜΕΣΑ! Οι απολύσεις στο δημόσιο δεν πρέπει να περάσουν για κανέναν. Αν απολυθεί έστω και ένας, τότε παίρνουμε όλοι σειρά... Όπως είπαμε και στη συνέλευση του Ενιαίου Συλλόγου, πρέπει να στηρίξουμε όλες τις κινητοποιήσεις ενάντια στις απολύσεις, όπου κι αν γίνονται. Να μην προχωρήσουν αυτές, για να μην προχωρήσουν και στις δικές μας απολύσεις, για να μην προχωρήσει αυτή η πολιτική που έχει δημιουργήσει ήση 1,5 εκ. άνεργους!

Το δίλημμα έχει τεθεί: ή θα φύγουν αυτοί ή θα καταδικαστούμε εμείς στη φτώχεια και την ανεργία. ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΜΕ μέχρι να τους διώξουμε!