...
Γράφει ο
Γιάννης Τόλιος
διδάκτωρ οικονομικών επιστημών
Η κατάθεση του προϋπολογισμού 2012, φέρνει και πάλι στο προσκήνιο τη κρίσιμο ζήτημα της δημοσιονομικής διαχείρισης, με μια βασική διαφορά. Οι φετινές επιλογές καθορίζονται από την τρικομματική συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και τον αυστηρό έλεγχο της «ειδικής ομάδας δράσης» (task force) της «τρόϊκας» ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ. Είναι ίσως η πρώτη φορά που μεταπολεμικά οι βασικοί εκπρόσωποι των αστικών δυνάμεων της χώρας συντονίζουν τόσο στενά τα βήματα τους με τα υπερεθνικά αφεντικά, με στόχο τη «δήμευση» και «αλυσόδεμα» του ελληνικού λαού.
1. Το δίπτυχο «υπερφορολόγησης» και «φοροασυλίας»
Ο νέος προϋπολογισμός αναπαράγει και διευρύνει αντιλαϊκές δομές του φορολογικού συστήματος και την άδικη διανομή του εθνικού εισοδήματος. Τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται από 49,7 δις € το 2011 σε 53,3 δις € το 2012και το μεγαλύτερο μέρος προέρχεται από αύξηση κατά 17,4% των άμεσων φόρων (από 20,6 σε 24,2 δις), κυρίως φορολογία φυσικών προσώπων κατά 29% (από 8,2 δις σε 10,6 δις), ενώ αντίθετα οι φόροι νομικών προσώπων, κυρίως ΑΕ & ΕΠΕ, μειώνονται -22% (από 2,7 δις σε 2,1 δις). Κύριοι μοχλοί υπερφορολόγησης λαϊκών εισοδημάτων, μείωση αφορολόγητου από 12.000 σε 5.000 €, κατάργηση έκπτωσης φόρου 10% με αποδείξεις, δραστικές περικοπές φοροαπαλλαγών, εισφορά αλληλεγγύης, έκτακτη φορολογία ακινήτων (χαράτσι), είσπραξη τέλους επιτηδεύματος, κά. Το μεγαλύτερο μέρος επιβαρύνει κυρίως μισθωτούς-συνταξιούχους, εντείνοντας την άνιση κατανομή των φορολογικών βαρών. Χαρακτηριστικό με βάση στοιχεία του 2010 οι μισθωτοί και συνταξιούχοι πλήρωσαν 55,5% των φόρων έναντι 52,5% τον προηγούμενο, ενώ οι επιχειρηματίες 28,6% έναντι 30,8% και λοιπές κατηγορίες φορολογουμένων 15,7% έναντι 16,6%.! Από την άλλη οι οφειλόμενοι φόροι ξεπερνούσαν τα 60 δις € από τους οποίους 30 δις αντιστοιχούν σε εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις. Αυτές οι «μαύρες τρύπες» είναι προϊόν της φορολογικής «ασυλίας» και πρωτοφανούς φοροδιαφυγής «εχόντων και κατεχόντων» και βασικές αιτίες ελλειμμάτων και υπερδιόγκωσης δημόσιου χρέους.
Ο νέος προϋπολογισμός αναπαράγει και διευρύνει αντιλαϊκές δομές του φορολογικού συστήματος και την άδικη διανομή του εθνικού εισοδήματος. Τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται από 49,7 δις € το 2011 σε 53,3 δις € το 2012και το μεγαλύτερο μέρος προέρχεται από αύξηση κατά 17,4% των άμεσων φόρων (από 20,6 σε 24,2 δις), κυρίως φορολογία φυσικών προσώπων κατά 29% (από 8,2 δις σε 10,6 δις), ενώ αντίθετα οι φόροι νομικών προσώπων, κυρίως ΑΕ & ΕΠΕ, μειώνονται -22% (από 2,7 δις σε 2,1 δις). Κύριοι μοχλοί υπερφορολόγησης λαϊκών εισοδημάτων, μείωση αφορολόγητου από 12.000 σε 5.000 €, κατάργηση έκπτωσης φόρου 10% με αποδείξεις, δραστικές περικοπές φοροαπαλλαγών, εισφορά αλληλεγγύης, έκτακτη φορολογία ακινήτων (χαράτσι), είσπραξη τέλους επιτηδεύματος, κά. Το μεγαλύτερο μέρος επιβαρύνει κυρίως μισθωτούς-συνταξιούχους, εντείνοντας την άνιση κατανομή των φορολογικών βαρών. Χαρακτηριστικό με βάση στοιχεία του 2010 οι μισθωτοί και συνταξιούχοι πλήρωσαν 55,5% των φόρων έναντι 52,5% τον προηγούμενο, ενώ οι επιχειρηματίες 28,6% έναντι 30,8% και λοιπές κατηγορίες φορολογουμένων 15,7% έναντι 16,6%.! Από την άλλη οι οφειλόμενοι φόροι ξεπερνούσαν τα 60 δις € από τους οποίους 30 δις αντιστοιχούν σε εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις. Αυτές οι «μαύρες τρύπες» είναι προϊόν της φορολογικής «ασυλίας» και πρωτοφανούς φοροδιαφυγής «εχόντων και κατεχόντων» και βασικές αιτίες ελλειμμάτων και υπερδιόγκωσης δημόσιου χρέους.
2. Ώρα μηδέν…. για κοινωνικές και αναπτυξιακές δαπάνες
Το σύνολο των δαπανών το 2012 προβλέπεται να διαμορφωθεί στα 65 δις €, μειωμένες κατά 5,8 δις σε σχέση με φέτος. Η μείωση αφορά κυρίως μισθολογικές δαπάνες (19,4 δις, σε σχέση με 20,1 δις το 2011 και 20,4 δις το 2010) λόγω εφαρμογής νέου μισθολογίου, απολύσεων συμβασιούχων, «εργασιακής εφεδρείας» κά. Συνολικά οι μειώσεις αποδοχών τα τελευταία δύο χρόνια ανέρχονται 40-50%. Αντίστοιχα οι δαπάνες για συντάξεις οριακά εμφανίζονται αυξημένες, υφίστανται μείωση λόγω αύξησης συνταξιούχων, με αποτέλεσμα οι εισοδηματικές απώλειες να ξεπερνούν στα δύο χρόνια το 30-35%. Επίσηςμεγάλες περικοπές έχουν οι «κοινωνικές δαπάνες» (-9,1% ή από 16,6 δις σε 15,1 δις) ιδιαίτερα του ΙΚΑ (41,6%) όπου οι απόμαχοι της μισθωτής εργασίας καλούνται να πληρώσουν για το λεγόμενο «πρωτογενές πλεόνασμα», όπως κι άλλες κατηγορίες συνταξιούχων (ΟΓΑ –23,5%, ΝΑΤ –11,5%, ΟΠΑΔ –100%, ΟΑΕΕ –10,6%, κά). Τέλος οι δαπάνες για Αυτοδιοίκηση περιορίζονται στα 7,1 δις (μείωση 7,7% ή κατά 595 εκατ.€), οδηγώντας σε οικονομική ασφυξία δήμους και περιφέρειες.
Όσον αφορά τις αναπτυξιακές δαπάνες, εμφανίζουν μικρή αύξηση από 6,9 δις σε 7,7 δις, η οποία ωστόσο είναι «μαϊμού» διότι το 2011 είχαν υπολογιστεί σε 7,5 δις αλλά έγιναν περικοπές. Ωστόσο κι αυτά τα 7,7 δις είναι αμφίβολο αν θα διατεθούν δεδομένου ότι 6 δις πάνε σε έργα ΕΣΠΑ με κοινοτική συμμετοχή τα οποία έχουν «κολλήσει», 1 δις για επιδοτήσεις παλιού αναπτυξιακού νόμου (3299/04) και μόλις 0,7 δις για νέα έργα….δηλαδή για ανάπτυξη ή καλύτερα για …διαιώνιση ύφεσης και ανεργίας που ξεπέρασε το 20% και στη νέα γενιά το 40%!. Ακριβώς αυτή η πολιτική συρρίκνωσης της αγοραστικής δύναμης λαϊκών στρωμάτων και μείωσης αναπτυξιακών δαπανών έχουν οδηγήσει σε δραματική μείωση ΑΕΠ (-2,7% το 2009, -3,5% το 2010, -5,5% το 2011), ενώ προβλέπεται νέα μείωση -2,8% το 2012 με αποτέλεσμα από 231 δις € το 2009, να πέσει σε 217 δις το 2011 και 212 δις το 2012.!! Αυτό είναι το επίτευγμα των μέτρων του «Μνημονίου», κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και «τρόϊκας» για «σωτηρία» της χώρας.! Η συγκεκριμένη πολιτική συμπληρώνεται με έναν ακόμα «εθνικό στόχο», τις ιδιωτικοποίησεις ΔΕΚΟ και δημόσιας περιουσίας, ύψους 9,3 δις το 2012, με ορίζοντα 50 δις ως το 2015.!.
Το σύνολο των δαπανών το 2012 προβλέπεται να διαμορφωθεί στα 65 δις €, μειωμένες κατά 5,8 δις σε σχέση με φέτος. Η μείωση αφορά κυρίως μισθολογικές δαπάνες (19,4 δις, σε σχέση με 20,1 δις το 2011 και 20,4 δις το 2010) λόγω εφαρμογής νέου μισθολογίου, απολύσεων συμβασιούχων, «εργασιακής εφεδρείας» κά. Συνολικά οι μειώσεις αποδοχών τα τελευταία δύο χρόνια ανέρχονται 40-50%. Αντίστοιχα οι δαπάνες για συντάξεις οριακά εμφανίζονται αυξημένες, υφίστανται μείωση λόγω αύξησης συνταξιούχων, με αποτέλεσμα οι εισοδηματικές απώλειες να ξεπερνούν στα δύο χρόνια το 30-35%. Επίσηςμεγάλες περικοπές έχουν οι «κοινωνικές δαπάνες» (-9,1% ή από 16,6 δις σε 15,1 δις) ιδιαίτερα του ΙΚΑ (41,6%) όπου οι απόμαχοι της μισθωτής εργασίας καλούνται να πληρώσουν για το λεγόμενο «πρωτογενές πλεόνασμα», όπως κι άλλες κατηγορίες συνταξιούχων (ΟΓΑ –23,5%, ΝΑΤ –11,5%, ΟΠΑΔ –100%, ΟΑΕΕ –10,6%, κά). Τέλος οι δαπάνες για Αυτοδιοίκηση περιορίζονται στα 7,1 δις (μείωση 7,7% ή κατά 595 εκατ.€), οδηγώντας σε οικονομική ασφυξία δήμους και περιφέρειες.
Όσον αφορά τις αναπτυξιακές δαπάνες, εμφανίζουν μικρή αύξηση από 6,9 δις σε 7,7 δις, η οποία ωστόσο είναι «μαϊμού» διότι το 2011 είχαν υπολογιστεί σε 7,5 δις αλλά έγιναν περικοπές. Ωστόσο κι αυτά τα 7,7 δις είναι αμφίβολο αν θα διατεθούν δεδομένου ότι 6 δις πάνε σε έργα ΕΣΠΑ με κοινοτική συμμετοχή τα οποία έχουν «κολλήσει», 1 δις για επιδοτήσεις παλιού αναπτυξιακού νόμου (3299/04) και μόλις 0,7 δις για νέα έργα….δηλαδή για ανάπτυξη ή καλύτερα για …διαιώνιση ύφεσης και ανεργίας που ξεπέρασε το 20% και στη νέα γενιά το 40%!. Ακριβώς αυτή η πολιτική συρρίκνωσης της αγοραστικής δύναμης λαϊκών στρωμάτων και μείωσης αναπτυξιακών δαπανών έχουν οδηγήσει σε δραματική μείωση ΑΕΠ (-2,7% το 2009, -3,5% το 2010, -5,5% το 2011), ενώ προβλέπεται νέα μείωση -2,8% το 2012 με αποτέλεσμα από 231 δις € το 2009, να πέσει σε 217 δις το 2011 και 212 δις το 2012.!! Αυτό είναι το επίτευγμα των μέτρων του «Μνημονίου», κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και «τρόϊκας» για «σωτηρία» της χώρας.! Η συγκεκριμένη πολιτική συμπληρώνεται με έναν ακόμα «εθνικό στόχο», τις ιδιωτικοποίησεις ΔΕΚΟ και δημόσιας περιουσίας, ύψους 9,3 δις το 2012, με ορίζοντα 50 δις ως το 2015.!.
3. Το χρέος-vampire….ρουφάει το λαϊκό εισόδημα
Η άλλη όψη του ταξικού χαρακτήρα του προϋπολογισμού, είναι οι δαπάνες για τόκους-χρεολύσια, για εξοπλιστικά προγράμματα και καταπτώσεις εγγυήσεων υπέρ τρίτων. Οι τελευταίες αυξάνονται από 1.489 εκατ., σε 1.623 εκατ.€, ενώ για εξοπλισμούς από 600 εκατ. σε 1.000 εκατ.€. Όμως ο κύριος όγκος αφορά τις πληρωμές για τόκους-χρεολύσια, οι οποίες από 45 δις € το 2011 ανέρχονται 60 δις € το 2012, χωρίς το λεγόμενο «κούρεμα» (εκκρεμεί τελική συμφωνία). Αν προσθέσουμε τις πληρωμές για βραχυπρόθεσμο χρέος (33 δις το 2011 και 25 δις το 2012), οι δαπάνες εξυπηρέτησης ξεπερνούν 40% του ΑΕΠ. Πρόκειται για τεράστια αφαίμαξη του ελληνικού λαού υπέρ των τοκογλύφων (κατόχων δανειακού κεφαλαίου), κυρίως τραπεζιτών, θεσμικών επενδυτών, μεγαλο-εισοδηματιών, τους σύγχρονους «βρικόλακες» (vampire) που ζητούν όλο και περισσότερο «αίμα» για «επιβίωση» του συστήματος. Δυστυχώς το χρέος της «κεντρικής διοίκησης» παρουσιάζει συνεχή άνοδο (από 300 δις το 2009, σε 364 δις 2011 και 380 δις 2012) και δεν υπάρχει προοπτική ανακούφισης του ελληνικού λαού και ανάπτυξης της χώρας, χωρίς διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους, τουλάχιστον κατά 80%.
Το λεγόμενο «κούρεμα» 50% (ή κατά 100 δις €) στα πλαίσια του προγράμματος PSI, δεν μειώνει αλλά αυξάνει το χρέος, αφού με τη νέα δανειακή σύμβαση αυξάνεται κατά 130 δις €. Ταυτόχρονα προβλέπεται διάθεση 30 δις για στήριξη ελληνικών τραπεζών (τα ασφαλιστικά ταμεία εξαιρούνται στέλνοντας στον….«κουρέα» τους συνταξιούχους) και άλλα 30 δις για στήριξη (κίνητρο) συμμετοχής των ξένων τραπεζών στο PSI. Από την άλλη με το νέο «Μνημόνιο» προωθείται δήμευση του ελληνικού λαού με περικοπές λαϊκών εισοδημάτων ύψους 50 δις ως το 2015, καθώς 50 δις από τη λαφυραγώγηση της δημόσιας περιουσίας, στέλνοντας στον «καιάδα» εργασιακά δικαιώματα και μετατρέποντας τη νέα γενιά σε σύγχρονους «είλωτες» του χρηματιστικού κεφαλαίου. Αυτό το «σωτήριο» καθήκον ανέλαβε να φέρει σε πέρας η νέα κυβέρνηση, με επικεφαλής τον πρώην τραπεζίτη Λ.Παπαδήμο, για λογαριασμό των εγχώριων αστικών δυνάμεων και της ιθύνουσας ελίτ της ΕΕ.
4. Προοδευτική διέξοδος
Η ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα τα λαϊκά στρώματα, βιώνουν πρωτοφανή επίθεση σε θεμελιώδη οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα. Η παύση πληρωμών χρέους αποτελεί πρώτο βήμα σωτηρίας του ελληνικού λαού, αξιοποιώντας τις ρυθμίσεις του διεθνούς δικαίου και ειδικά την «κατάσταση ανάγκης» της Διεθνούς Νομικής Επιτροπής του ΟΗΕ. Ταυτόχρονα χρειάζεται ανατροπή «Μνημονίου» και απόρριψη των όρων της νέας δανειακής σύμβασης. Άμεση εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών. Εφαρμογή προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης με άξονες την ανάπτυξη-απασχόληση-αναδιανομή. Στήριξη αγοραστικής δύναμης μισθών και συντάξεων. Πάταξη της φοροδιαφυγής και ρεμούλας στο δημόσιο χρήμα. Επαναφορά στο δημόσιο των βιώσιμων ΔΕΚΟ και επέκταση σε στρατηγικούς τομείς. Έλεγχος κίνησης κεφαλαίων και εξάλειψη μονοπωλιακών δομών, κά. Όλα αυτά επιβάλλουν την ανάκτηση των μοχλών οικονομικής πολιτικής και κάνουν ασύμβατη και ασύμφορη την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη, πολύ περισσότερο «εν όψει» των σχεδίων μεταρρύθμισης της σε αντιδραστικότερη κατεύθυνση. Το όραμα της Ευρώπης των λαών και των εργαζόμενων, είναι στον αντίποδα των πολιτικών Μέργκελ-Σαρκοζί. Η βιώσιμη επαναθεμελίωση του είναι υπόθεση των λαών και όχι των πολυεθνικών. Η κατάρρευση της ευρωζώνης μπορεί με παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα να αποτελέσει αφετηρία προοδευτικών εξελίξεων σε κάθε χώρα.
Στην Ελλάδα μια πολιτική προοδευτικής εξόδου από την κρίση προϋποθέτει κυβέρνηση ριζοσπατικών-αριστερών δυνάμεων, η οποία ξεκινώντας με άμεσα μέτρα ανακούφισης του λαού και ανασυγκρότησης της οικονομίας μπορεί να ανοίξει δρόμο σε σοσιαλιστικούς μετασχηματισμούς και αναγέννηση της κοινωνίας, δίνοντας ελπίδα και μέλλον στην νέα γενιά.
26.11.11
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου